Duygusal İhtiyaçlar Vaktinde ve Yeterince Giderildiğinde Güven Duygusu Gelişir.
Çocuğun iki türlü ihtiyacı vardır: Fizyolojik ihtiyaçlar ve duygusal ihtiyaçlar. Çocuğun duygusal ihtiyaçları “vaktinde” giderildiğinde güven, yeterince giderildiğinde “ruhsal doyumsama” gerçekleşir. Çocuk ihtiyacı vaktinde giderilmedikçe huzursuz, yeterince giderilmedikçe de hırçın olur. Eksik kalan ihtiyacını gidermek için başka arayışlara girer. Bazen arkadaş bağımlısı, bazen oyuncak tutkunu olur.
Bundadır ki 0-4 yaş, çocuğun terbiye edildiği değil, ihtiyaçlarının koşulsuzca giderildiği dönemdir.
Çocuğun Gerçek Kişiliğinin Ortaya Çıkabilmesi Ancak Kendini Güvende Hissetmesiyle Mümkündür.
Her Çocuk özeldir. Ve her çocuğun kendine has bir yaratılışı vardır. Mizaçtır bunun adı. Her çocuğun Mizacı diğer çocuklardan farklıdır. Çocuk yetiştirmenin en önemli tarafı, çocuğu mizacını bozmadan yetişkinlik yıllarına eriştirmektir.
Mizacının bozulmaması ise çocuğun kendini güvende hissettiği bir ortamda bulunmasıyla mümkündür. Sürekli engellenen ve çocukluğu eleştirel bir ortamda geçen kişinin mizacını ortaya koyabilmesi imkansızdır.
Mizacı gereği cıvıl cıvıl olan bir çocuğun cıvıltısını gürültü yapıyor diye engellemek,, onun mizacının ortaya çıkmasını da engellemektir. Bir çocuğun başına gelecek en kötü şey, var olduğu hali ile mizacını ortaya koyamaması, kendinlik bozukluğu yaşamasıdır.