Doğumdan ilk bir kaç ay sonra, uyuma alışkanlıkları, büyük oranda öğrenilmiş cevaplardır. Hayatın 3 ile 4. ayında, bebeklerin çoğu, eğer beslenmeleri, banyoları ve oyun zamanları gündüz vakti yapılıyor ise, genelde geceleyin olmak üzere 6-8 saat kesintisiz uyumayı öğrenirler. 7 ile 12’ aylarda, bebekler gece vakti, ailenin alışkanlığına gore uzun uyku uyumaya alıştırılmalıdırlar.
Ne Yapmalı?
Bebeğin yatağının anababanın odasında 3 ile 6 ayda ayrılması en idealidir. Böylelikle küçük bebeklerin çoğunda görülen periodic gece uyanmaları uzun uyanıklık devrelerine dönüşmez.
6 ile 9 aydan itibaren, bebek geceleyin kalktığı zaman beslenmesi, yatağa konulup örtülmesi ve bezlenmesi sakin ve uyumlu bir şekilde yapılmalıdır ki bebek tüm aile bireylerinin sessiz bir zaman gereksinimi olduğunu öğrenebilsin.
Eğer bebek gece vakti yatağına konulduğu zaman rutin olarak ağlıyor ise (ve sağlıklı ise), ya da gece yarısı mama istemek için ağlıyor ise, anne baba bebeğe en az fiziksel temas sağlamalı ve çocuğun tamamen uyanmasına yol açacak davranışlardan kaçınmalıdırlar. Daha sonra anne baba odayı terketmeli ve araları giderek uzatarak odaya daha az gitmelidirler. Bu teknik ile genellikle çocuk ana babayı rahatsız etmeden, kendi kendine tekrar uyumayı öğrenir.
Kabuslar ve gece korkuları 3-4 yaşlarında sık görülür. Bu durumda loş bir odada çocuğa destek olunmalı ve sakince rahatlatılmalıdır. Bu ataklar sık olarak ortaya çıkıyorsa, çocuğun gece korku ve rüyalarına neden olabilecek gündüz şartları dikkatle gözden geçirilmelidir.
Küçük çocuk büyürken sabaha kadar yatağında kalması gerektiğine kanaat getirmelidir. Bu yararlı bir alışkanlıktır ve aynı zamanda anne babaya kendi odalarında ve yataklarında rahat ve özel olarak yaşamalarına olanak sağlar. Anne-Babalar çocuklarının kendi yataklarına gelmelerine müsaade etmemeli ve bu konuda katı olmalıdırlar. Eğer çocuğun özel bir nedenle rahat ettirilmesi, özel olarak fazla ilgi gösterilmesi gerekiyorsa, bu çocuğun kendi odasında, kendi yatağında yapılmalıdır.
Çocukların çoğu 2 yaş civarında bebek yataklarından vazgeçerken, bir kısmı üç yaşına kadar bebek yatağında kalırlar. Çocuklar çok erken devreda normal yatağa geçirilmemelidirler, çünkü bu şekilde çocuklar için “güvenli” bir ortam kaybedilmiş olunacaktır.
Yatak Değişimi yeni bir kardeşin gelecek olması nedeniyle planlanıyor ise bu değişiklik yeni bebeğin gelişinden haftalarca önce yada sonra yapılmalıdır. Böylece çocuk yeni bebek tarafından “ yerinden edildiği” ya da “onun kendi yerine konulduğu” fikrine kapılmaz.